การผัดวันประกันพรุ่ง...อย่างชั้นเซียน

      อย่าแปลกใจครับว่าผมจะส่งเสริมให้มี การผัดวันประกันพรุ่ง เพราะเราทุกคนทราบดีว่าการผัดวันประกันพรุ่งเป็นลักษณะที่ไม่ดีเท่าไหร่ เพราะจะทำให้สิ่งที่เรารับผิดชอบไม่สำเร็จตามเป้าหมายจนเจ้านายต้องเข้ามากระทุ้งสีข้างเรา แล้วพูดว่า เสร็จหรือยังจ๊ะ  แต่ในชีวิตจริงของเรามีกิจกรรมมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต บางครั้งอาจต้องเรียกหายาทำใจมาช่วยบรรเทาอาการเพื่อให้ทุกอย่างสำเร็จ แต่กว่าสำเร็จก็หืดขึ้นคอ จริงไหมครับ
     จากหลักของกฏ 80/20 เมื่อเราคิดเทียบกับงาน 10 อย่าง เราจะพบว่า มีงาน 2 อย่างที่สำคัญยิ่งที่เราต้องทำก่อน มิเช่นนั้น... แต่อีก 8 อย่างที่เหลือก็มีความสำคัญรองลงมาครับ โดยมี การจัดแบ่งความสำคัญคล้ายกับการจัดแบ่งความสำคัญการบริหารจัดการความเสี่ยงเพื่อจัดลำดับการลงมือทำ ดังนี้ครับ

  A : งานนี้มีความสำคัญมากๆ มีผลกระทบต่อความสำเร็จของเรา
  B : งานที่มีความสำคัญรองมา แต่มีผลกระทบน้อยกว่า A
  C : งานที่เราคิดว่าน่าทำ แต่ไม่ทำก็ไม่เป็นไร เช่น การดูทีวี, การอ่านนิตยสารต่างๆ
  D : งานที่เราสามารถมอบให้ผู้อื่นไปทำแทน จะได้ไปทำสิ่งที่สำคัญกว่า
  E : งานที่ไม่มีความสำคัญใดๆเลย ถ้าไม่ทำก็ไม่มีผลใดๆเลย


เป็นอย่างครับการจัดลำดับคามสำคัญของงงาน เพื่อให้เราชาวพัฒนาคุณภาพได้มีเวลาหายใจหายคอบ้างครับ แต่สิ่งที่เราต้องยึดไว้คือ งานทุกอย่างมีความสำคัญทั้งหมด เพียงแต่ ... ต้องจัดลำดับความสำคัญครับ